Które wydarzenia z polskicj historii zasługują na lepsze wyeksponowanie wśród ludzi Zachodu? to pytanie zadaliśmy Davidowi Satterowi, dziennikarzowi m.in. Financial Times, który przez lata był korespondentem z Moskwy i świetnie zna historię naszej części świata.
Z nauczycielem historii i pracownikiem IPN Pawłem Błażewiczem o popularyzacji wiedzy o historii Polski wśród młodych rozmawia Patryk PALKA
Historia Polski to dzieje przeciwstawiania się złu. W pewnym sensie pokazuje ona, co jest naprawdę ważne: jak istotne dla społeczeństwa są absolutne, obiektywne standardy i ramy moralne. Coś, co na ogół tracimy z oczu, na przykład w Stanach Zjednoczonych, wdając się w spory o kwestie, które ludzi niezwykle drażnią, lecz nie mają trwałego znaczenia – mówi amerykański pisarz i publicysta, wieloletni korespondent „Financial Times” David SATTER.
Niszczenie dóbr kultury było jednym z priorytetowych celów hitlerowców, miało złamać kulturowy kręgosłup narodu polskiego.
Historia to żywioł okrutnej ironii. Niedługo po tym, jak idea republikanizmu osiągnęła w I Rzeczypospolitej pełną dojrzałość, nastąpiło załamanie, a nasza ojczyzna zniknęła z mapy świata.
Warszawa jest dziś miastem żywych. Polska jest krajem żywych. Pamiętamy o przeszłości i czerpiąc z historycznych doświadczeń, chcemy budować lepszą przyszłość. Nie zapominamy jednak o tych, którzy umarli lub zostali zamordowani. Przekazywana przez pokolenia pamięć musi trwać wiecznie. A dzisiaj to my jesteśmy jej kustoszami.
Byli w tamtym czasie w naszym kraju, w Polsce, ludzie, którzy mieli niezwykłą odwagę; którzy głęboko w sercu wpisane mieli ideały człowieczeństwa, szacunku dla życia, dla drugiego człowieka, miłości bliźniego – tak, tej chrześcijańskiej – wielkiego etosu Rzeczypospolitej wielu narodów, którą razem przez lata po odzyskaniu przez nią niepodległości w 1918 roku współtworzyli jako wolną, niepodległą, suwerenną Polskę, przesiąknięci tymi ideałami tak głęboko, że się nie bali.
Marzec ’68 to obok Października ’56, Grudnia ’70, Czerwca ’76 i Sierpnia ’80 jeden z tak zwanych Polskich Miesięcy. Były to symboliczne wydarzenia w dość na co dzień jednostajnej historii Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej, państwa niedemokratycznego i niesuwerennego. Okresy społecznych i politycznych konfliktów, często masowych wystąpień sporych odłamów społeczeństwa. O znaczeniu wydarzeń sprzed 55 lat pisze Piotr ZAREMBA.
Józef Stalin zostawił po sobie chore marzenie o tym, by państwo, którym rządził, było wielkie. Państwo Stalina było gigantycznym więzieniem, ale owo chore marzenie o wielkości oddziałuje na wyobraźnię Rosjan do dzisiaj – pisze prof. Marek Kornat.
Poważnie traktował potrzebę odnowy ducha i wprowadzenia reform, lecz wiedział, że nie wszystko, co przychodzi z Zachodu, jest chrześcijańskie, a racjonalny zwyczaj przodków należy szanować. Dwa skrzydła – wiara i rozum – są podstawą jego działań – pisze Grzegorz J. BLICHARZ.