W przygodach Plastusia ze szkolnego piórnika zaczytuje się już piąte pokolenie dzieciaków. Ten sympatyczny ludzik z plasteliny jest dziełem mistrzyni literatury dziecięcej – Marii Kownackiej. Pisarka odeszła 40 lat temu.

Reymont zapisał się w historii literatury przede wszystkim jako pisarz, nowelista i reportażysta. Chociaż pamiętany jest głównie jako autor Ziemi obiecanej i Chłopów, to w rzeczywistości jego dzieło jest bardzo różnorodne i nie zamyka się tylko w dokonaniach prozatorskich.

Cywilizacja komunizmu Leopolda Tyrmanda to rozpisana na wiele głosów, przedstawiona za pomocą różnego rodzaju strategii narracyjnych i konwencji gatunkowych opowieść o świecie na opak. Świecie, którym dla kilku pokoleń Polaków był PRL.

„Galicyanie” czyli ostatnie dzieło Stanisława Aleksandra Nowaka przypomina warkocz – gruby, splątany i piękny, jak pasma naszej pamięci indywidualnej splatają się z pasmami pamięci rodzinnej, lokalnej, a wreszcie i narodowej w mocne i trwałe warkocze.

Dzieje bohatera mojej powieści „Imigranci” to także historia polskiej duszy; zafascynowanej Zachodem, pogardzającej polskością, potrafiącej jednak w chwili kryzysowej ocknąć się z letargu i na nowo odzyskać własną tożsamość.

Ciągle marzy się nam wielka opowieść o tym, co przydarzyło się Polakom w latach 70. i 80. XX wieku, kiedy rodziła się i rozwijała „Solidarność”. Czekamy na taką powieść, choć nie wiemy dokładnie, jaka powinna być. Z tych tęsknot wyrastają Ślady krwi Jana Polkowskiego.